تدوین استانداردهای درمانگاه های آموزشی اطفال در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: در دهه های اخیر آموزش درمانگاهی به عنوان یکی از ارکان اصلی و اساسی آموزش پزشکی در آمده است. به منظور تضمین و ارتقای کیفیت آموزش درمانگاهی اطفال، نیاز به معیارهای مشخص و تأیید شده بیش از پیش احساس می گردد. و از آنجا که هنوز استاندارد های مدون و مکتوبی در این خصوص وضع نگردیده است، پژوهش حاضر با هدف تدوین استاندارد های درمانگاه های آموزشی اطفال در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، انجام گرفته است. روش ها: این مطالعه توصیفی است و در سه مرحله طی سال های 1389 تا 1390 انجام گرفت. در مرحله ی اول مرور متون و مستندات و تحقیقات مرتبط با موضوع انجام شد که حاصل آن تدوین فهرست اولیه استانداردهای درمانگاه های آموزشی اطفال بود. در مرحله دوم، فهرست تهیه شده مرحله اول، در یک گروه متمرکز (focus group)، متشکل از تعدادی از متخصصین اطفال و آموزش پزشکی، پالایش گردید. در مرحله سوم، پیش نویس فوق، به صورت پرسشنامه مورد نظرسنجی از اعضای هیأت علمی و رزیدنت ها و فارغ التحصیلان سال های اخر رشته کودکان (آنها که در دسترس بودند) قرار گرفت و نتایج آن توسط روش آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: اکثریت استانداردها در وضعیت لازم الاجرا (must) قرار گرفتند. در این مطالعه 24 استاندارد در 4 حیطه «اهداف»، «امکانات»، «فرایند یاددهی و یادگیری» و «مدیریت» به عنوان سند استاندارد نهایی پیشنهاد گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد لازم الاجرا نشدن برخی استانداردها، به دلیل نبود امکانات لازم، و نیاز به زمان، جهت تدارک و برنامه ریزی های مناسب برای تحقق آنها باشد.